Geschiedenis

Het is die dag vanuit Huussen naar Utrecht gevaren waar het sindsdien een plekje heeft aan de meerpalen aan het belendende terrein van Stichting de Werf. Sinds 1990 is er een vaste loopbrug en in de loop der jaren zijn voorzieningen als elektra (krachtstroom), boegjet en watertappunt, aangelegd.

De vorige eigenaar, de familie H.J.Lentjes (dhr. Lentjes, † augustus 1989) heeft de Nieuw Hoorn, voorheen motorschip (ms) Ria genaamd, vele jaren in bezit gehad. Tot begin januari 1987 is er nog vracht mee gevaren.

De familie maakte gebruik van de saneringsregeling van het Rijk. Dit zou inhouden dat het schip gesloopt zou worden. De eigenaar ontvangt dan een vast bedrag per laadton en de sloopwaarde van het schip.

Jaarverschil Berekening

De nieuwhoorn haar leeftijd

000

Sloop

Wij, als zeeverkennersgroep, konden ontheffing krijgen bij het Ministerie van Verkeer en Waterstaat met betrekking tot de Wet sloopregeling binnenvaart, het schip overnemen van de fam. H.J.Lentjes voor de sloopprijs van ƒ 12.500,00 (5.672,25 Euro) en zodoende ms Ria van de sloop redden.

Ontheffing

Een van de voorwaarden voor ontheffing was dat het schip permanent onklaar te maken voor de beroepsvaart. Besloten werd een stalen dek te laten plaatsen. Hierdoor zou het laden van het schip onmogelijk worden.

Koop

De toenmalige penningsmeester, Gerrit Gerritsen, betaalde de overeengekomen som op het moment dat de Nieuw Hoorn Utrecht binnenvoer (in de Noordersluis) contant aan dhr. H.J.Lentjes. De J.Pzn Coengroep was eigenaar ! De officiële overdrachtspapieren zijn door beide partijen getekend op 20 augustus 1987. De groep was hier ontzettend blij en gelukkig mee. Eindelijk was een wens van jaren in vervulling gegaan !

Jaarverschil Berekening

NieuwHoorn jaaren bij de groep

000

Stalen dek

Om het karakter van de klipper zo min mogelijk aan te tasten is het stalen dek exact zo geplaatst als de originele houten luikenkap. Tevens is er een dikke stalen bodemplaat onder de boeg gelast. Dit geeft extra zekerheid omdat tijdens kampen de Nieuw Hoorn nog wel eens op en af zandstrandjes schuift en afgemeerd ligt.

Zinken

Op 8 januari 1993 is de Nieuw Hoorn naar de bodem van het Merwedekanaal afgezonken

Een stukgevroren wierpot was de boosdoener, de afsluiter onder de wierpot stond open en het ijskoude, nul graden, water stroomde ongehinderd naar binnen. Gelukkig is het ter plaatse niet diep en stak de stuurhut en de ingang van de machinekamer nog droog boven het water uit. Er was wel enige waterschade in de machinekamer, het water stond er ca. 75 cm, hoog.

Het schip lag sterk geheld naar stuurboordzijde, hangend in de meertrossen. Van binnenuit zag je het water tot halverwege de patrijspoorten kabbelen. De brandweer was snel gealarmeerd en is toen met zwaar pompmaterieel begonnen met leegpompen.

Herstel en inrichting

Direct na het zinken en weer leegpompen van de Nieuw Hoorn is er een plan van aanpak opgesteld. Leiding en stichting riepen een werkgroep in het leven om de financiën rond te krijgen voor de enorme schadeposten aan het schip, de inboedel en de tuigage van de Lelievletten.

Heel veel mensen verdienen een buitengewone vermelding voor hun inzet en flexibiliteit in die periode. In vier maanden tijd was het schip zo goed als herbouwd en ingericht. De leden konden weer van het ruim gebruik maken en in juni 1993 was de Nieuw Hoorn weer als vanouds op het Pinksterkamp aanwezig !

Toekomst met de Nieuw Hoorn

n de jaren dat de groep de Nieuw Hoorn in bezit heeft is het meer en meer een troetelkindje geworden. Haar plek binnen de vereniging is stevig verankerd. De Nieuw Hoorn is van iedereen. Alle leden, jong, oud en oud-leden, houden van het schip. De Nieuw Hoorn is de centrale factor binnen de vereniging. Het verbindt alle leden met elkaar, gaat mee op kamp en is het varende troephuis van de groep.

Wij spreken de wens uit, dat de Nieuw Hoorn nog vele, vele generaties mee zal gaan. Wellicht wordt het schip ooit nog eens 200 jaar oud !